2.623 woorden HAVE FUN!

Halllo, Wezijn Jullie niet vergeten!

Het heefteven geduurd maar dan krijg je ook wel mooie verhalen! We zijn helemaalingeburgerd in Suriname..
Waar waren we gebleven….
22 April zijn we hangmatten gaan kopen wantdit was wel handig voor als we op trips zouden gaan.
Op zondag is altijd de kerkdienst hier wouden we ook graag een keer naar toe.We hebben 2.5 uur in de kerk gezeten. Het was leuk en interessant om mee temaken. Het was een echte Surinaamse dienst waar veel in gezongen werd. Maar hetduurde wel wat lang.
Op stage is het erg rustig, we zijn veel visitekaartjes aan het snijden enzitten regelmatig bij de receptie want een collega van ons heeft plotseling ontslaggenomen. Hier zijn we vooral de klanten aan het helpen en opdrachten aannemen.
27 april hebben we koningsnacht gevierd in Suriname. Bij een van onze favorieterestaurantjes hadden ze een evenement georganiseerd. Hier zijn we eventjes naartoe gegaan. We hebben een lekkere cocktail gedronken op onze Willem, Cocktail Willy
De enige dag dat we naar het Centrum van Paramaribo kunnen gaan is op zaterdag.We zijn stofjes gaan kopen en hebben een meneer gevonden die voor ons eenbroekje kon na maken. Vandaag zou Bizzey naar Suriname komen om op te treden.Hier zijn we naar toe gegaan. Bizzey kwam pas tegen half 5 in de ochtend optreden. We zijn al 3 maanden in Surinameen kwamen er nu pas achter dat op Blauwgrond de Javaanse restaurantjes waren.Ondanks dat Renée een vlieg in haar eten had gevonden was het erg lekker.We hebben zelfs kaaiman gegeten opblauwgrond. De Surinamers onderling noemen het ‘’natte kip’’ maar het was superlekker. Omdat Chico op blauwgrond woontzijn we nog even bij hem op bezoek gegaan. Hier hebben we zijn kleindochterontmoet die een paar weken geleden is geboren. We konden eindelijk onzebroekjes gaan ophalen. We waren toch welnieuwsgierig hoe ze er uit zouden zien. Toen we eenmaal in de winkel stonden kregenwe de mislukte broekjes in onze handen.Ze waren veelste groot hijheeftze snel nog wat kleinergenaaid maar hij vond het wel goed genoeg.Volgens hem leken ze althans wel op het broekje wat we hem hadden latenzien. In de middag zouden de kinderenenkleinkinderen van Chico komen zwemmen bij ons. We zaten nog maar eventjes inhet zwembad en toen kregen we al te horen dat we geen bezoek in het zwembadmochten laten zwemmen. Na wat overleggen mochten de kinderen een uurtje in hetzwembad. Toen zijn we wat gaan eten en hebben we wat gevoetbald. Toen demevrouw van de receptie weg was zijn we nog eventjes het zwembad in gesprongen.Al snel kwamen ze nog een keer controleren en moesten de kinderen toch echt hetwater uit. We konden toch langzaam onze stageweken gaan aftellen, met nog 4weken te gaan kwam dan toch echt het einde in zicht. We leefden toe naar deweekenden. We zouden dit weekend naar Brownsberg en Stone eiland gaan.Brownsberg is een zware tocht maar wel erg mooi uitzicht op de watervallen. Wehebben een aapje gespot in de boom en daarna zijn we naar Stone eiland gegaan.Hier hebben we avond gegeten en gekaart . De volgende ochtend zouden we met deboot een stukje gaan varen. We zijn naar een illegale goudmijn gegaan. Hiermochten geen foto’s van worden gemaakt. Het was wel leuk om te zien hoe hetproces er aan toe gaat. Na zoals gewoonlijk een rustige week stage zijn wewaren weer erg blij dat het vrijdagmiddag was. We gingen naar de dansshow vande dochter van Chico kijken. Het was een leuke dansshow er waren kinderen van 3jaar die het dansen al in hun bloed hadden. Op zaterdag gingen we naarParabello toe met een groep studenten. Hier hebben we in onze hangmattengelegen en af en toe eens gezwommen in het water. Op zondag zijn we naar deverjaardag van Chico zijn kleinzoon gegaan. Als hier iemand jarig is krijgen zeeen stukje taart in hun gezicht gegooid, wij hebben heel enthousiast mee gedaan.Maandag 22 mei zou de mevrouw komen van onze stagebemiddelings bureau. ( wehebben haar gevraagd omonzeeindbeoordeling gesprek te voeren anders zouden we hier nog weken op moetenwachten….) Het was een goed gesprek wij hebben veel geleerd in het bedrijf enhet bedrijf heeft ook veel van ons kunnen leren. Onze stagebegeleider (Gilly) was zeer tevreden over ons. We hebben Gilly detijd gegeven om de beoordeling in te vullen tot 30 mei. Eens kijken hoelang weerop moeten wachten…..
We zijn op zaterdagmiddag samen met onze collega Firazia naar Dos gegaan. Hier hebben we zijnpasgeboren dochtertje mogen bewonderen. Ze zag er schattig uit. Na heel vaak tehebben afgesproken met Firaziawasheteindelijk zover om een tempel tebezichtigen. Geheel in stijl gingen we er naar toe. Maar waar was de priestergebleven….? Die had onverwachts verlof genomen. JA het kan allemaal in Suriname.Met nog 2 weken stage te gaan zijn we de weekgoed begonnen. 30 Mei was aangekomenenna vaak te hebben gevraagd of hij de papieren in orde had, kregen we te horen,maar het is toch nog geen 30 mei….. Vandaag kregen we dan eindelijk al onzehandtekeningen en onze referentiebrief. Hij bleef het de hele dag maaruitstellen klokslag 17.00hadden we onzehandtekeningen. Toen we thuis aankwamen kwam Esther er achter dat in haar referentiebrief een fout stond hij was de tekst vergeten aan te passen. En met de naamRenée in een persoonlijke tekst was dat niet zo handig….. de dag erna kon EstherWEER gaan vragen voor een nieuwe referentiebrief. Op zaterdag gingen we met deboot naar Commewijnen. Hier hebben we een kookworkshop gehad. Als jury lidhadden we Jules Sedney, oud president van Suriname. Hij is 95 jaar oud en zager nog hartstikke goed uit. Het was een bijzondere ontmoeting. Hij heeft onseten mogen beoordelen . We kunnen nu dus 5 sterren Surinaams koken.. Jaja, de laatsteweek 8 Juni was het zo ver, Esther’s ouders kwamen naar Suriname. Renée was druk aan hetwerk terwijl Esther lang aan het wachten was op het vliegveld met Chico.Savonds is Esther met ze uit eten gegaan en Renée met Lisa en Yannick. 9 Juli,onze laatste stagedag. Vandaag kwamen de ouders en familie Esther kijken opstage. We moesten het wel zo spelen dat we nog een week hierna moestenstagelopen want er kwam een leuke verrassing aan. Na hard werken was het dan zover, 17:00 tijd voor onze afscheidsborrel. Na een laatste gesprek met de baasen een leuk afscheidscadeautje van de collega’s (een bedrukte mok) hadden weafscheid genomen van de meeste collega’s en met de rest nog een biertjegedronken. Toen begon onze vakantie. We zijn lekker gaan uiteten met de familiebij een gezellig restaurantje. Zaterdag hebben wij door Paramaribo centrum gelopen,hebben we wat leuke winkeltjes en een (artgallery) bezocht. Toen de winkeltjesdicht gingen hebben we gelunched bij zus&zo. Zondagochtend hebben weontbeten bij lekker! Van daar uit zijn we naar de Chinese markt geweest, doorde palmentuin gewandeld en bij fort zeelandia een rondleiding gekregen. Dat wasinteressant maar heftig dat wij te horen kregen dat we op dat moment op de plekstonden waar de decembermoorden waren gepleegd. Toen zijn we terug gegaan naarhet resort en hebben we lekker gezwommen en gechilled in de hangmatten. Savondsgegeten bij de buren van het resort, een rotishop. En afscheid genomen want defamilie ging een weekje naar de jungle. Maandag werden we vroeg opgehaald doorCorry, we lagen ondergedoken en Renée met filmapparatuur klaar toen de oudersvan Esther de deur open deden. “Verassing!! Ik ga mee naar de jungle” waarophet antwoord was “Moet je niet werken” Ze stonden erg perplex. Ze moesten heteven laten bezinken. We reden naar het vliegveldje Zorg en Hoop. Daar moesten weonze paspoorten laten zien, ons en onze bagage laten wegen en toen begon hetavontuur. Net als altijd in Suriname moesten we een uurtje langer wachten voordathet vliegtuig klaar was voor vertrek. De piloot had wel even netjes uitgelegdwaarom. Na een uur genoten te hebben van alle broccoli (Het uitzicht) was hettijd om te landen, op een grasveld.. Gelukkig ging het goed, maar het was welweer een uitdaging voor de piloot. Een dik applaus en daar waren we dan, inKayana. We kwamen aan in ons eerste resort, Kosindo (Kom zitten). We hebbenlekker gelunched, na de lunch zijn we richting awarradam gegaan. Daar was eensula, maar bij deze zat een natuurlijke glijbaan bij. Kei leuk! We hebbengenoten, toen we gingen zitten en chillen op de rots kregen we een heerlijkeversgeplukte kokosnoot. We hebben toen al gezellig gekletst met onze gidsen. Toenwe terug kwamen bij het resort hebben we een rondje gemaakt door het dorpje vankosindo. Daar hebben de tantes een mooie doek gekocht. Toen hebben we gegeten.Na het eten zijn we nog even blijven hangen en een gezellig avondje gehad metonze gidsen. De volgende morgen vroeg wakker. Lekker ontbeten en ons klaargemaakt voor de Okoberg. Dat was een wandeling van 6 uur in totaal. Het laatstestuk moesten we beklimmen door ons aan lianen omhoog te trekken, maar hetuitzicht was het waard!! En Renée haar gescheurde broek ook.. Na een pauze zijnwe weer gaan afdalen naar beneden. Na flink wat dieren gehoord en gezien tehebben kunnen we wel zeggen dat het een topdagje was. Lekker uitrusten met eenkoud biertje in ons hand. Na het eten gingen bleef de jongere generatie nogeven kletsen. Ook dit was weer een gezellig avondje. De gidsen Lukumi en Kuutuwaren 2 broers maar hadden een eigen moeder. Van hun vaders kant hadden ze nog37 andere broers/zussen. De volgende ochtend hebben we afscheid genomen want wemoesten weer verder. Op naar de volgende bestemming. Nog even snel een fotosamen met de gidsen #peace&duckface dat is de nieuwste mode. Met het bootjemoesten we eerst een oversteek maken, we moesten allemaal uit de boot en eenstuk door het water lopen. Dat was een leuk avontuur. De gidsen sleepte de bootmee. En toen konden we verder varen. Welkom op Pingpe. Daar was Chapeau onzegids. We hebben een dorpswandeling gemaakt door een dorpje bij pingpe in debuurt. Het was een groot dorp, hij vertelde ons vanalles over de gramman. Vroegin de avond zijn we even gaan zwemmen in de sula bij Pingpe. De volgende daggingen wij samen met de ouders van Esther de ananas berg beklimmen. Samen metKenneth de gids die we al kende van Bakaboto. Dat was ook mooi, alleen maar 2ananassen op de berg zien groeien. Toen even genoten van het uitzicht en zijnwe weer richting Pingpe gegaan. Daar hadden we middag gegeten en daarna zonderEsther en Peter een dorpswandeling gemaakt door Pingpe. Ookal waren we al vakerin een maronsdorpje geweest, toch weer nieuwe dingen geleerd. Aan het eind waser een souvenirwinkeltje waar alle vrouwen uit het dorp wat spulletjes haddenneergelegd, en had Renée daar een doek gekocht die vrouwen dragen om te latenzien dat ze getrouwd zijn. Na het avondeten was er een culturele avond. Wehebben gedanst met de vouwen uit het dorp, het was een leuke avond. Na hetontbijt zijn we met de lijnboot waar ze nog even plaats voor ons moesten makennaar botopasi gevaren. Daar werden we opgevangen door Lindie onze nieuwe gids.We kregen daar nog pannenkoeken van Suzanne die ze voor ons had gemaakt. Na de pannenkoekenzijn we een dorpswandeling in Botopasi wezen maken. Hier hebben we weer andereinformatie gekregen. Na de wandeling hadden we middaggegeten en hadden we tijdvoor onszelf. Omdat het ineens zo druk was geworden had Suzanne voor ons eenmooi plekje gemaakt dicht bij het water in een hutje. Daar hebben we lekkergegeten en zijn we daar blijven zitten en gekletst met onze nieuwe vrienden vanhet tropisch bos. Omdat Esther al dagen last had van een pijn in haarschouderblad kwam de fantastische Suzanne haar masseren. Meteen zag ze wat eraan de hand was, haar spier in haar schouderblad was verschoven door dejungletocht naar de Okoberg. De volgende dag ging het al wat beter en zijn wijnaar het marronmuseum gegaan. Hier hebben wij een rondleiding gekregen en nogmeer informatie gekregen over hoe de marrons leven.. In het souvenir winkeltjehebben we vanalles gekocht, doeken, tassen en Esther heeft daar nog eentrouwdoek gekocht. Nu zijn we dus beide saramaccaans getouwd zonder man. Toenwe terug kwamen op het resort hebben we onze doeken omgedaan en omdat Lindiehet zo mooi vond hebben we een paar foto’s samen gemaakt. Die avond hebben weweer een gezellig avondje gehad, dit keer samen met Haidy de man van Corry(eigenaar) en de dag daarna gingen we weer naar Atjoni om naar Paramaribo terijden. Afscheid genomen van Lindie Suzanne en Haidy. In Atjoni moesten we evenwachten op onze bus en toen werden we afgezet bij ons appartement. Daar hebbenwe lekker gedouched en gewacht tot de huurauto kwam zodat we naar Groningenkonden rijden. Daar na even zoeken aangekomen bij ons huisje voor de komendedagen hebben we lekker avondgegeten. Dedag daarna zijn we door Groningen gaan touren. Er was helaas niet veel tebeleven want het is vooral geschiedenis en plantages. Die dag daarna zijn wenaar het birdsparadise geweest en hebben daar veel dieren en vogels mogen zien.Er was ook een apeneilandje. Helaas was er een grote groep voor ons geweest enwaren de aapjes uitgespeeld. De volgende ochtend vroeg hebben we een boottochtgemaakt, hier hebben we heel veel aapjes, vogels en zeekoeien gezien. We hebbenzelfs een luiaard gespot. Toen was het tijd om ook Groningen te verlaten. Hetis inmiddels 22 juni. Wij zijn eerst naar de vlindertuin geweest en hebben daarmooie vlinders gezien. Ook parende schildpadden en het proces om de vlinders tekweken. Daarna zijn we naar een tuin geweest met allemaal Surinaamse planten.De dag daarna zijn we naar de plantages geweest. Peperpot, katwijk, mariënburgen fort New Amsterdam. Na lang in de file te hebben gestaan bij de brug vanCommewijne naar Paramaribo hebben we lekker gegeten bij Souposo en daar was eentalkingprints markt. Daar hebben we een leuke tas en doek voor in je haargekocht. De volgende morgen zijn we naar de centrale markt geweest. Het wasleuk om langs alle kraampjes te lopen. Savonds hebben een dolfijnen enzeeschildpaddentour gedaan. Leuk die dolfijntjes die spingen langs de boot! Ophet strand hebben we 2 babyschildpadjes naar de zee gebracht en dat warenhelaas ook de enige schildpadden die we gezien hadden.. Om half 3 lagen we inbed. De zondag middag zijn we naar Chico gegaan om het Suikerfeest mee tevieren. Het was gezellig om iedereen van zijn familie weer te zien. Daarna zijnwe gaan uiteten bij bar zuid. Om de laatste avond van de familie te vieren. Devolgende morgen gelunched bij zus&zo en toen kwam de taxi ze ophalen.Esther is meegegaan om ze uit te zwaaien en Renée heeft thuis gechilled. De dagdaarna hebben we lekker een dagje bij ons zwembad gelegen en vandaag zijn weeven in het centrum geweest. Na 2 uur dit verhaal getyped te hebben komt ertoch een einde aan. Wij mogen hier nog 3 weken genieten van onze vakantie. Datgaat zeker goed komen!!

Bosie & Brasa’s

Tot over 3 maanden

Hoi hoi,

Het is alweer lang geleden dat we een blog hebben geschreven, dus ga rustig zitten want het wordt een lang verhaal. De Zip-line was super mooi! Helaas wel een beetje een regenachtig dagje maarja. We hadden met Chico geregeld dat we taart hadden om de echte verjaardag van Lisa te vieren, dat was een gezellig feestje. Na weer een weekje stage zijn we een weekendje weg geweest met Oesje, een collega. We hebben op de eerste avond een Javaanse dans geleerd, daarna nog een gezellig avondje gehad met Oesje en zijn oom (die ons de fietsen verhuurd). Zaterdag kwam de rest van de familie, hebben we gezwommen, gebbq-ed, gekaart en kart gereden. Zondag middag gingen we weer naar huis. Toen hebben we weer een weekje stage gehad. Op stage is het momenteel erg rustig en duren de dagen best lang. 1 april begon de dag al goed. Yannick ons huisgenootje leek het grappig om onze deur met een touwtje aan de balustrade vast te maken zodat we niet naar buiten konden, helaas voor hem mislukte de grap. Wij zijn naar het centrum van Paramaribo gefietst en hebben daar rondgelopen en geshopt. S’ Avonds zijn we met Yannick en Lisa gaan uiteten bij een restaurant waar je je eten moest koken in soep. Het was leuk voor een keertje proberen, maar het was een beetje weinig en we hadden super erg honger. Toen zijn we naar het vat gegaan en hebben daar nog iets gegeten en cocktails gedronken. Zondag zijn we frikandellen gaan halen want we zouden bij Chico een frikandellenavond hebben, want ze kennen hier niet de echte frikandel speciaal. Maar helaas kon het niet meer door gaan. Dus toen zijn we bij café zuid gaan eten, hier hebben we iets van onze bucket list af kunnen strepen, we hebben slakken gegeten. (Trots momentje) Dit weekje stage was wel weer lekker druk. We hebben eindelijk echt iets groots mogen plakken. Een bakwagen, gezellig met z'n tweeën. #teamwork!! Het weekend erna hadden we onze trip naar Bakaa Boto. We zijn vroeg naar Chico gegaan om een lekker ontbijtje te eten. De reis naar Bakaa Boto duurde zo’n 5 uur, we waren blij dat we er eindelijk waren! We hebben ons snel omgekleed en zijn toen aan het water gaan liggen. Prachtig uitzicht op stroomversnellingen. We zijn onze slaapkamer gaan klaarmaken, hangmatjes ophangen en tadaaaa daar is onze slaapplaats. We lagen buiten, in alleen een paar palen met een dak. We konden dus genieten van de geluiden van de natuur en het water. Toen hebben we een jungle wandeling gehad en daar heeft de gids ons veel verteld over hoe we daar zouden moeten overleven. En ja onze 1^e echte vogelspin is een feit! Na de leuke jungle tocht hebben we gegeten en een leuke gezellige avond gehad. Het wakker worden in de hangmat was erg fijn, dit is een goed begin van de dag. Na het ontbijt zijn we gelijk een boottocht gaan doen. We gingen naar het brokopondo stuwmeer maar ondertussen moest een tropische regenbui de pret verpesten. We zijn langs een marons dorpje gegaan en toen begon de zon weer te schijnen. We hebben door het dorpje gelopen en de gids vertelde veel over de cultuur daar in het dorpje. We hebben geproost met de bewoners omdat ze het leuk vonden dat we langs kwamen. Een aantal vrouwen hadden souvenirtjes en daarvan hebben we sambaballen gekocht. Het waren superlieve vrouwen! Toen we terug kwamen bij het resort hebben we nog even in de stroomversnelling gezeten en toen zijn we in gaan pakken en kon de terug weg naar Paramaribo weer beginnen. Donderdag was het weekend, we zijn het goed begonnen door een Hindoestaanse jurk te kopen met een collega (de kassa mevrouw ‘witje’) Hier zijn we nog best lang mee bezig geweest omdat er heel veel keus was. We hebben wat boodschapjes gedaan en toen zijn we gaan slapen want van vrijdag tot zondag gingen we naar Menimi. We zijn met de bus naar Atjoni gegaan en toen met de boot naar Menimi, dit was nog zo’n uur varen. Toen we naar onze kamer gingen sprong Yannick een gat in de lucht, er zat een vogelspin in de douche. Toen die weggehaald was gingen we eten en door naar de gezamenlijke plek. Daar hebben we flink gefeest als enige Nederlanders. Guusje kon daar niet aan ontbreken en voor Esther Rowwen Heze. De volgende ochtend hebben we ontbeten, gekaart en toen zijn we naar een paar maronsdorpjes geweest. Hier was een hele andere sfeer als bij bakaa boto. In de avond hadden we een culturele avond. Ze dansten en maakte muziek. Esther en Lisa waren tot dans gevraagd en toen sexy als ik dans op kwam werd Renée meegetrokken door een van de jongens maar die durfde niet want voor de rest danste er niemand. Toen werden we geroepen door het gezinnetje waarbij we in de bus en boot hebben gezeten om de hert die ze bij het dorpje gekocht hadden te proeven. Deze smaakte erg goed! De volgende dag hadden we een boswandeling over het eilandje en toen hadden we een paasbrunch. Daarna zijn we nog even foto’s gaan maken bij Lobi da basi, het huisje waar Typhoon zijn album heeft gemaakt. Toen was het helaas weer tijd om naar huis te gaan. Deze week hebben we nog lekkere roti gegeten bij Joosje, een populair rotitentje in Paramaribo. We zitten hier nu nog 3 maanden dus geniet nog van de rust want voor je het weet zijn we weer terug. (En papa's en mama's geniet nog maar even van een opgeruimd huis hihi dikke kus)

Groetjes van ons!

Time Flies when you're having fun!

Hoi allemaal,

De tijd vliegt! We zitten alweer een maand hier! We zijn ondertussen al naar een paar javaanse feesten geweest. Het was heel leuk om het feest van Chico zijn neef die 60 werd mee te maken. Er werd heel veel gedanst en lekker gegeten! Er wilde een jongen met Esther dansen, maar dat durfde ze niet aan want wij Nederlanders zijn stijve harken vergeleken met de Surinamers. Dus rende ze weg uit reactie en schuilde ze achter mij (Renée). Later waren we over onze verlegenheid heen en kwamen onze dansmoves tevoorschijn. Op 4 maart hebben we een rondje door de stad gelopen en kwamen we bij een restaurantje waar veel muziek was, dus met onze nieuwsgierigheid stopte we en zagen we dat het iets was van Pink Ribbon. Hier hebben we een shirt gekocht en later kregen we te horen dat er een tocht van 5km was en we dachten ‘Let’s do this!’ Het was supergezellig om mee te maken! Op stage gaat alles goed en hebben we het heel gezellig. We leren steeds weer nieuwe dingen en mogen steeds meer zelfstandig. We hebben zelfs al auto mogen rijden, dat waren politie auto’s die we moesten gaan beletteren. Hier doen ze alles op het oog. Dat hebben we eye-pas genoemd ipv waterpas. Ze proberen zo goed mogelijk stofvrij te plakken maarja dat gaat een beetje moeilijk als je buiten werkt en het vuil en de stofjes er weer onder waaien. Dan merk je echt het verschil tussen de perfectionistische Nederlanders en het altijd vrolijke Suriname. We hebben onze eerste trip naar Bigi Pan overleefd. Het was super mooi!! We hebben echt genoten van de natuur en hebben heel gezellig gehad met elkaar! Ons huisje was op het water, we sliepen in hangmatten. We hebben heerlijk gegeten! We hebben kaaimannen, vissen en krabben gevangen. Aapjes flamingo’s en slangen gezien. En Renée heeft nog even het bootje bestuurd. We hebben een moddergevecht gehad in een modderbad en 100% kunnen genieten van de natuur. Maandag (13 maart) was een nationale feest dag genaamd Holi Phagwa. Dat is een hindoestaans feest waarbij je elkaar ondergooit met gekleurd poeder. Dat was een heel leuk feest! Eerst in de Palmentuin en later op de avond op het Onafhankelijkheidsplein. Als je shirt nog wit was kreeg je de volle laag. Vandaag zijn we in een welness resort geweest en hebben we een heerlijke massage gehad. Het was een ontspannen dagje om de verjaardag van Lisa ons huisgenootje te vieren. Morgen gaan we een Zip-line doen en zwemmen.

Tot onze volgende blog!

Ons eerste weekje

Hoi Bakra's,

Na alle regen van de afgelopen twee dagen hebben we ook kunnen genieten van de zon!
We hebben een zwembad voor ons alleen en daar moesten we toch even van profiteren.
Op vrijdag kwam onze Chico ons weer ophalen. We hadden een kennismaking gesprek op stage. We hebben daar een rondleiding gekregen en onze nieuwe collega’s gezien. Wij hebben er in ieder geval heel veel zin in! Op zaterdag nam Chico ons met een aantal andere studenten mee voor een city trip. Hier hebben we een kleine rondleiding gekregen door Paramaribo centrum. Maar het meeste hadden we zelf al gezien. Zondag zijn we naar de Javaanse markt geweest. Het zag er leuk uit, ze hadden heel veel lekker eten. Chico heeft ons nog verschillende dingen laten proeven. Onder andere gebakken banaan en iets dat eruit zag als een roze loempia maar zoet was, er zat kokos in. Daarna heeft Chico ons naar I <3 SU gebracht hier hebben we natuurlijk een fotogemaakt! Hier zijn we een aantal Belgische studenten tegengekomen. Met twee van die meiden zijn we die avond gaan uiteten. De maandag kwam al snel in zicht. Dit betekent dat onze eerste stagedag eraan kwam! Het was even wennen maar we hebben de eerste week overleeft! Onze werkdag is van 8 tot 5, we hebben maar een half uurtje pauze. Ze werken erg chaotisch dit zorgt ervoor dat we erg moe zijn na onze werkdag. Ze werken hier met andere programma’s wat voor ons nog even wennen is. We hebben deze week op de ‘’screen afdeling‘’ gewerkt hier zijn we voornamelijk kleding aan het zeefdrukken, bedrukken en borduren. We maken ook stempels en pasjes. We mochten al vrij snel zelfstandig werken. De werksfeer is erg goed ze houden hier wel van een grapje maken. Maar goed dat wij hier ook wel van houden en ons mannetje wel kunnen staan. Ze proberen ons ook de Surinaamse en de straattaal te leren. Af en toe worden we eens uitgelachen om hoe we praten of de muziek die wedraaien. We hebben al carnavals muziek opgezet en onze Guuske. We zijn al bij verschillende lekkere restaurantjes geweest. Zo hebben we roti gegeten ,pannenkoeken en pizza. We zouden eigenlijk dit weekend onze eerste tour hebben naar bigi pan. Helaas hebben heel veel studenten afgezegd waardoor de tour verplaatst is naar 11 en 12 Maart. Vandaag hebben we geluncht en daarna zijn we een rondje gaan wandelen in de palmentuin. Straks gaan we lekker BBQ-en met onze nieuwe huisgenootjes. Morgen neemt Chico ons mee naar een verjaardag van zijn nichtje.

No spang!!

Groetjes Esther en Renée

Aankomst in suriname

Hoi allemaal,

We zijn gister veilig geland in Suriname. Het was een goede vlucht met een klein beetje vertraging. Toen we uit het vliegtuig stapte had het net geregend. Maar wel een lekker temperatuurtje. Na de douane hebben we onze koffers gepakt dat duurde door Esther heel lang haha. Toen zijn we naar de ontvangsthal gelopen en daar stond onze contactpersoon Chicko. Het was nog een uurtje rijden naar Paramaribo maar de tijd vloog om want we hebben heel veel kunnen zien van de natuur en de leuke gekleurde huisjes. Daarna hebben we een paar boodschapjes gedaan. Toen zijn we naar ons appartementencomplex gereden, hier hebben ze ons appartement aangewezen, hebben we nog wat gedronken en zijn we gaan slapen want het was een lange dag (we waren Nederlandse tijd 23:30 aangekomen bij ons appartement). Onze contact persoon zou om 8:15 komen, dat klinkt vroeg maar we waren om 3:00 al klaar wakker (dat is 7:00 Nederlandse tijd). Toen Chicko er eindelijk was hebben we nog wat dingen gereld voor ons visum. Het regende ondertussen al heel de dag. Toen heeft Chicko ons weer afgezet bij ons appartement. Daarna zijn we naar de markt gelopen, dat was nog was nog wel een half uurtje lopen. Daar hebben we ons avondeten gekocht en nu zitten we lekker te chillen in ons appartement. En is het nog steeds niet gestopt met regenen. Chicko vertelde vandaag dat zo’n regenbui als vandaag maar 2 a 3 keer in het jaar voorkomt.

Groetjes Esther en Renée

Welkom op mijn Reisblog!

Hallo en welkom op mijn reisblog!

Dé plaats om op de hoogte te blijven van alle avonturen en ervaringen tijdens deze reis. Vanaf nu zul je hier dan ook regelmatig nieuwe verhalen en foto's vinden, en via de kaart weet je altijd precies waar ik me bevind en waar ik ben geweest! Meer informatie over mijzelf en de reis die ik ga maken vind je in het profiel.

Wil je automatisch een mailtje ontvangen wanneer er een nieuw verhaal of een nieuwe fotoserie op deze site staat? Meld je dan aan voor mijn mailinglijst door je e-mail adres achter te laten in de rechter kolom.

Ik zie je graag terug op mijn reisblog en laat gerust af en toe eens een berichtje achter!

Leuk dat je met me meereist!

Groetjes,

Esther & Renée